Cocaïne is een chemische verbinding die wordt gewonnen uit de bladeren van de cocaplant en verder wordt bewerkt tot cocaïne. Cocaïne werd oorspronkelijk op de markt gezet als geneesmiddel, maar wordt tegenwoordig gezien als een zeer verslavende harddrug. Cocaïne stimuleert het centraal zenuwstelsel en onderdrukt het hongergevoel. Benamingen zijn ook wel 'coke', 'sos', 'taf', 'sosa', 'sneeuw' of 'wit'.

Farmacie

Cocaïne in de puurste vorm is een parelwit product. Cocaïne voor recreatief gebruik is meestal versneden met poeders als bakpoeder, melkpoeder en suikers zoals lactose, glucose en zoetstoffen. Soms wordt het gemengd met lokale anesthetica waaronder lidocaïne of benzocaïne. Cocaïne wordt industrieel gewonnen uit de cocaplant door middel van een chemisch proces.

Hoe wordt coke gebruikt?

Coke wordt meestal gesnoven. Coke wordt in een lijntje gelegd en wordt bijvoorbeeld met een speciaal snuifkokertje, een afgeknipt rietje, of een opgerold geldbriefje opgesnoven. Coke wordt ook wel met behulp van een sleutel of vanaf de hand opgesnoven. De cocaïne komt terecht bij de neusslijmvliezen en komt via dit slijmvlies in het bloed terecht. Het is dus niet zo dat als iemand snuift, de coke direct je hersenen in gaat. Het komt eerst in de bloedbaan. Coke wordt ook wel gerookt, hoewel dit ervoor zorgt dat er veel coke verloren gaat. Daarnaast zijn er gebruikers die coke 'basen'. Dit wil zeggen dat men de uitgekookte basecoke in een basepijp of waterpijp stopt en de dampen inhaleert. Basen van coke is veel heftiger dan snuiven en het effect duurt heel kort, maar enkele minuten. Als het uitgewerkt is heeft iemand enorme trek om een volgende dosis te nemen. Daarom is basen zeer verslavend. Basen is zeer schadelijk voor de longen. Na snuiven begint cocaïne na enkele minuten te werken. De top van het effect duurt 20 tot 30 minuten. Bij veel en vaak gebruik heeft eenzelfde dosis minder van het gewenste effect. Iemand neemt dan vaak meer. Deze 'tolerantie' ontstaat door aanpassingen in de hersenen aan frequent gebruik. Regelmatige gebruikers voelen zich de volgende dag vaak moe en down. Dat kan leiden tot herhaald gebruik en zo kan een afhankelijkheid ontstaan.

Effecten

Gewenste effecten

• Actief, helder, zin om dingen te doen;
• Gevoel van welbehagen, opgewekt en vrolijk;
• Vol zelfvertrouwen;
• Bij lage dosis en incidenteel gebruik kan het seksueel stimulerend zijn.

Ongewenste efecten

• Hartkloppingen, snel ademen;
• Onrust, angstig, opgefokt;
• Ongewenste psychische effecten kunnen na langdurig en hevig gebruik al optreden bij kleine hoeveelheden;
• Bij hogere dosis en frequent gebruik: geen zin in seks, impotentie;
• Vermindere ongesteldheid (door vernauwde bloedvaten in het baarmoederslijmvlies);
• Na afloop vermoeid, slaapstoornissen.

Risico's

Risico's op korte termijn

Als je cocaïne matig gebruikt (niet te vaak en niet te veel) beperk je de risico's aanmerkelijk. Cocaïne vormt een belasting voor je hart- en bloedvaten. Dat komt omdat cocaïne de hartslag stimuleert. Het hart heeft meer zuurstof nodig. Tegelijkertijd vernauwd cocaïne de bloedvaten, waardoor het hart minder zuurstof krijgt. In combinatie met alcohol wordt deze belasting groter. Cocaïne en alcohol leiden tot de vorming van een nieuwe stof: cocaethyleen. Ook deze stof stimuleert de hartslag en werkt vaatvernauwend. Cocaïne put de gebruiker uit. De vermoeidheid wordt onderdrukt waardoor men over de grens heen gaat. Door het snuiven van cocaïne raakt het neusslijmvliees geïrriteerd en ontstoken. Cocaïne kan ook in de voorhoofdsholtes komen en daar verstoppingen en hoofdpijn veroorzaken.

Risico's op lange termijn

• Frequent gebruik van cocaïne verandert je omgang met mensen. Je kunt er geägiteerd en geïrriteerd van worden. Vaak is men exteem op zichzelf gericht.
• Gewichtsverlies.
• Na het stoppen kunnen er depressies optreden die heftig kunnen zijn en enkele weken (of soms nog langer) duren.
• Cocaïne is sterker verslavend dat XTC. Coke maakt gretig, je wilt snel meer. Ga je veel en vaak gebruiken dan voel je je in nuchtere toestand uitgeput en down. Hierdoor kan een sterk verlangen naar cocaïne ontstaan. Een verslaving aan coaïne kan plotseling ontstaan. Door het gebruik van cocaïne wordt langzaam een overprikkeling in de hersenen opgebouwd. Dit kan plotseling heftige trek in coke geven. Dit kan gebeuren wanneer men in een korte periode wat meer en vaker heeft genomen dan gebruikelijk is.
• Bij langdurig en heftig gebruik ontstaat vaak ernstige schade aan de neus en voorhoofdsholten. Dit kan leiden tot chronische ontstekingen, die pijnlijk en slopend zijn.

Dosis

Bij het snuiven van coke neemt men vaak een sleutelpuntje, of een dun lijntje. Over een avond worden er zo meerdere dosissen ingenomen. Vaak delen gebruikers met elkaar een pakje (snow seal) coke van 1 gram. Meestal nemen gebruikers op een avond een kwart tot een halve gram. Hogere doseringen komen met name voor bij ervaren of afhankelijke gebruikers.

Werkingsduur

Bij het snuiven van coke is de werkingsduur ongeveer 30 tot 45 minuten. Bij roken is het effect slechts enkele minuten. En bij het spuiten van coke ook slechts enkele minuten. Coke maakt gretig naar meer. Doordat het prettige effect slechts kort duurt, hebben mensen snel behoefte om meer te nemen. Deze craving (trek) is het sterkst bij spuiten en roken, maar ook bij snuiven kan de trek naar meer erg sterk zijn. De dagen na coke gebruik kun je jezelf erg moe en uitgeblust of depressief voelen. De coke dip wordt over het algemeen door gebruikers wel als minder sterk ervaren dan de dip die speed of XTC kunnen geven.