Ketamine wordt gebruikt als middel tegen pijn en als narcosemiddel bij operaties. In de recreatieve setting wordt ketamine, in een lage dosering, als drug gebruikt. De straattaal voor ketamine is 'Special K' of 'Keta'. Ketamine wordt meestal gesnoven, maar sommige gebruikers nemen het ook oraal, rectaal of spuiten het in. Een lage dosering ketamine maakt de gebruiker dromerig, terwijl een hoge dosering kan leiden tot een zogeheten K-hole. De gebruiker is zich amper bewust van zijn omgeving en kan moeilijk of nauwelijks bewegen. Een lage dosering van ketamine wordt ook als partydrug gebruikt, waarbij de gebruiker door de lichte dromerigheid en verzwakking van lichamelijke prikkels meer in de muziek kan opgaan. Hogere doses zijn psychedelisch van aard en vereisen dat de gebruiker gaat liggen omdat bewegingen, evenwicht en tastzin sterk verstoord kunnen worden door de verdovende eigenschappen van ketamine. Ketamine wordt dan ook geclassificeerd als dissociatief psychedelicum, omdat het de gebruiker losmaakt van de waarnemingen van zijn lichaam.

Effecten

De effecten van ketamine zijn kortdurend. Waarbij injecteren het kortst is en orale inname het langst duurt, met een maximum van enkele uren. Ketamine is één van de weinige psychedelische drugs waarbij je grote kans hebt op het ontwikkelen van een verslaving. Als gebruiker wil je in een droomachtige en prettige roes komen. Dit is dan ook de hoofdreden waarom mensen juist dit middel willen gebruiken. Ketamine heeft bij een lage dosering een opwekkend effect en bij hogere dosering een verdovende werking. De effecten van ketamine op een rij:

• Scheiding van lichaam en geest (dissociatieve werking);
• Verdoving, pijnstilling;
• Misselijkheid;
• Verstoorde/verslechterde motoriek;
• Psychedelische dromen, hallucinaties (hogere doseringen);
• In slaap vallen (hogere doseringen);
• Gevoel van uit het lichaam treden, bijna-doodervaringen (hogere doseringen).

Risico's

Aan het gebruik van ketamine zitten aardig wat risico's. Opmerkelijk is dat bij frequent gebruik de gebruiker een vergroot risico heeft om hevig geestelijk afhankelijk te raken van deze drug. De gewenste effecten bieden een verleiding om weer opnieuw ketamine te gaan gebruiken. Dit heeft te maken met de droomachtige roes die de gebruiker beleeft en als erg spannend ervaren wordt. Het is niet mogelijk om lichamelijk aan ketamine verslaafd te raken. Na het stoppen van het gebruik vertoont het lichaam geen ontwenningsverschijnselen. Opsomming:

• De gebruiker kan zich bezeren en voelt hierbij geen pijn. Dit heeft te maken met het verdovende effect van ketamine.
• Het doseren van ketamine is lastig. De gebruiker moet er rekening mee houden dat de verdovende effecten van deze drug de overhand kunnen nemen. 
• Bij regelmatig gebruik kan ketamine zorgen voor urologische klachten. Dit komt doordat er teveel ontstekingsstoffen en ontstekingscellen vrijkomen in de blaaswand. Deze stoffen beschadigen de cellen. De gevolgen kunnen onder andere zijn: continue aandrang, pijn bij het plassen, bloed bij de urine, te vaak moeten plassen tot aan ernstige onherstelbare schade aan de blaas.
• Bewusteloosheid.
• Angst, verwarring, desoriëntatie.
• Geestelijke afhankelijkheid.

Dosering

De dosering van de drug ketamine luistert heel nauw. Het verschil tussen een lage, gemiddelde en hoge dosis is niet groot, waardoor zelfs ervaren gebruikers snel 'bad' kunnen gaan op dit middel. Overige aspecten zijn:

• Lichte doseringen hebben een opwekkend effect.
• Bij hoge doseringen kan de gebruiker in een levensbedreigende coma raken.
• Ketamine combineren met andere verdovende drugs zoals alcohol, GHB, valium, enzovoort zorgen voor een extra versterking van het verdovend effect.
• Van ketamine gebruikt men veel minder ten opzichte van bijvoorbeeld cocaïne.
• Hoe meer de gebruiker neemt hoe sterker de verdovende, disscociatieve en hallucinogene effecten van ketamine zullen zijn.