Kinderziekten zijn het gevolg van een besmetting met een virus of bacterie. Bacteriële kinderziekten zijn kinkhoest, roodvonk en hersenvliesontsteking. Virale kinderziekten zijn bof, rode hond, waterpokken, mazelen, vijfde ziekte en zesde ziekte.

Infecties met bacteriën kunnen worden behandeld met medicijnen (antibiotica). Tegen virussen bestaan geen medicijnen, maar er kan wel worden ingeënt met een vaccin. Alle kinderen komen in aanmerking voor het Rijksvaccinatieprogramma. Bij een vaccinatie wordt geïnjecteerd met ziektekiemen, die te zwak zijn om de ziekte te veroorzaken. Door het contact met de ziektekiem worden afweerstoffen gemaakt, zodat het lichaam bestand is tegen de betreffende virusziekte. Sommige kinderziekten komen daardoor nauwelijks nog voor of verlopen met weinig klachten. Er kan een pijnlijk gevoel ontstaan op de plaats van de inenting en de arm kan wat stijf worden, soms is er koorts en huiduitslag. Het is maar zelden nodig om iets tegen de koorts te geven. Bij koorts boven de 40 graden en bij onverwachte verschijnselen moet de huisarts worden gewaarschuwd.

Bij alle kinderziekten moet worden opgelet dat het kind voldoende blijft drinken. Lukt dit niet dan moet de huisarts worden ingeschakeld. Schakel de huisarts ook in als een kind:

• een erg zieke indruk maakt of steeds zieker wordt en je het niet vertrouwt;
• erg benauwd is, heel snel of anders ademt;
• suf wordt of gaat kreunen;
• de mond bijna niet open kan krijgen;
• niet kan drinken of slikken;
• opvallend kwijlt.

Kinderziekten kunnen erg besmettelijk zijn. Vertel daarom aan iedereen die in aanraking kan komen met jouw kind dat het een besmettelijke ziekte heeft. De besmetting vindt meestal plaats door de lucht via bijvoorbeeld niezen en hoesten, maar soms ook door aanraken. Bij waterpokken kan besmetting via het badwater gaan. Kinderziekten kunnen soms ernstige problemen veroorzaken bij volwassenen, die de ziekte nog niet hebben gehad: bijvoorbeeld een zaadbalontsteking door het bofvirus of (oog-, oor-, hart)afwijkingen bij het ongeboren kind door het rodehondvirus of gewrichtsklachten bij de vijfde ziekte. Bij deze kinderziekten is het beter om deze als kind al gehad te hebben. Adviseer een zwangere naar de huisarts te gaan als ze contact heeft gehad met een kinderziekte.

BACTERIËLE KINDERZIEKTEN

Kinkhoest

Kinkhoest begint vaak met een loopneus, hoesten en een lichte temperatuursverhoging. Na enige tijd zijn er vooral 's avonds hoestbuien. De inademing is met een lang gierend geluid. Het kind kan dan hevig benauwd zijn en moet soms braken. Er kan taai wit slijm opgehoest worden. Het kind voelt zich niet ziek tussen de aanvallen. Stel het kind gerust tijdens de hoestbui. Hoestdrankjes helpen niet. Neem altijd contact op met de huisarts. Soms ontstaat er een longontsteking. Bij hele jonge kinderen kan door zuurstofgebrek tijdens het hoesten hersenbeschadiging ontstaan. Zuigelingen met kinkhoest moeten daarom in het ziekenhuis worden opgenomen.

Roodvonk

Roodvonk geeft snel koorts, hevige keelpijn, hoofdpijn, pijnlijke keelamandelen en halsklieren. Soms moet het kind braken en kan het stuipen hebben. Het kind kan een 'aardbeientong' krijgen en donkerrode vlekjes op het gehemelte. De uitslag breidt zich uit over het lichaam, maar niet rond de mond. Klachten verdwijnen doorgaans na één week. Na enige tijd vervellen handpalmen en voetzolen. De huisarts moet worden gewaarschuwd bij aanhoudende pijn, benauwdheid, pijnlijke gewrichten en bij afwijkende gekleurde urine.

VIRALE KINDERZIEKTEN

De bof

Bij de bof heeft het kind pijn bij het kauwen, hoofdpijn, buikpijn, lichte koorts en gebrek aan eelust. Er komt een zwelling van meestal één oorspeekselklier. Deze zwelling is zichtbaar onder en net voor het oor. Geef voldoende te drinken, maar zonder koolzuur. Zorg voor zacht eten, omdat kauwen en slikken pijn doet. Ook zuur eten en zure dranken veroorzaken pijn. Een ijsblokje of een waterijsje geeft verlichting van de pijn. Zolang er een zwelling is moet het kind binnen blijven. Bel de huisarts als het kind een zieke indruk maakt, bij koorts langer dan drie dagen, bij hoofdpijn, bij een stijve nek en bij veel braken.

Rode hond

Bij rode hond zijn kinderen meestal niet erg ziek. Ze zijn licht verkouden en hebben mogelijk vergrote lymfeklieren achter de oren en in de nek. Soms heeft het kind koorts. Keel en gehemelte kunnen rood zijn. Eerst komen er rode vlekjes op het gezicht, die zich binnen een paar uur over het lichaam verspreiden. De vlekjes verdwijnen na enkele dagen.

Waterpokken

Deze ziekte begint met vlekjes over het lichaam en soms in de mond. Na een enkele dag gaan de vlekjes over in blaasjes. Het kind kan koorts en jeuk hebben. Zorg voor schone en korte nagels. Krabben kan ontsteking veroorzaken. Mentholgel of mentholpoeder kan helpen tegen de jeuk. Doorgaans is het kind niet ziek. Bij keelpijn helpt koud drinken of een waterijsje. Bel de huisarts bij hoge koorts en keelpijn. Waterpokken kunnen bij kinderen met een verminderde weerstand levensbedreigend zijn.

Mazelen

Mazelen begint met hoge koorts, pijnlijke hoest, ontstoken ogen en een loopneus. Binnen enkele dagen zijn er witte vlekjes met een rode rand aan de binnenzijde van de wang en is er een uitslag met blaasjes over het hele lichaam. Middenoorontsteking, longontsteking en hersenvliesontsteking kunnen bij mazelen voorkomen. Mazelen kunnen een dodelijke afloop hebben. Bel de huisarts bij koorts die langer dan enkele dagen duurt of als enkele dagen na de vorming van blaasjes opnieuw koorts ontstaat.

Vijfde ziekte

De vijfde ziekte begint met felrode bultjes op de wangen en breidt zich in kleine en grote vlekjes vervolgens uit over het lichaam. Meestal heeft het kind koorts. De roodheid kan wegtrekken en een paar uur later weer terugkomen. Enige tijd na de ziekte kunnen bij inspanning of na een heet bad de vlekjes terugkeren.

Zesde ziekte

De zesde ziekte veroorzaakt koorts die enkele dagen kan duren, waarna een op mazelen lijkende, niet-jeukende uitslag op romp en gezicht verschijnt. Vaak heeft het kind gezwollen klieren in de hals en op het achterhoofd. De ziekte gaat vanzelf over.

OVERIGE KINDERZIEKTEN

Luieruitslag

Luieruitslag is uitslag op de huid van een kind. Dit uit zich op de billen, liezen of geslachtsdelen. Urine en ontlasting in een luier schuren tegen de huid. Het vocht maakt de huid week en de stoffen in urine en ontlasting zorgen voor irritatie en uitslag. Daarbij kan beweging van de natte luier tegen de huid ook zorgen voor irritatie en uitslag. Luieruitslag is niet gevaarlijk, maar wel vervelend. De uitslag jeukt en urine en ontlasting op een open huid zorgen voor pijn.

De huid in de luier van het kind is bij luieruitslag:

• Geïrriteerd;
• Schraal;
• Rood;
• Schilferig;
• Kapot;
• Jeukerig en pijnlijk.

Je kunt zelf een aantal dingen doen om luieruitslag tegen te gaan:

• Verwissel de luier direct als er in geplast of gepoept is;
• Maak de geïrriteerde huid schoon met een washandje met lauw water;
• Laat de geïrriteerde huid drogen aan de lucht;
• Bescherm de geïrriteerde huid met zinkzalf of zinkolie.

Soms is luieruitslag een teken dat er iets anders aan de hand is. Bij doorkomende tandjes of bij spruw kan het kind ook last krijgen van luieruitslag. Neem contact op met een arts als het niet over gaat of als je het niet vertrouwt.

Spruw

Spruw is een besmettelijke schimmelinfectie in de mond of op de billen van een kind. Het kan ook voorkomen op de tepel van de moeder. Soms is het op al deze plekken tegelijk te zien. De schimmel die spruw veroorzaakt is in principe een onschuldige huidschimmel. Iedereen heeft deze schimmel en meestal zorgt het niet voor problemen. Soms kan de schimmel uitgroeien tot een vervelende infectie.

De schimmel heeft meer kans om uit de groeien tot een infectie bij:

• Een lage weerstand;
• Tepelkloven;
• Een warme, vochtige huid;
• Een huid die niet kan ventileren.

Ventileren is blootstellen aan de lucht. De mond kan niet ventileren als het kind steeds op een speen zuigt. De huid van de tepels van de moeder kan niet ventileren als zij zoogkompressen of een bh draagt. De tepels van de moeder blijven warm en vochtig als de zoogkompressen niet op tijd worden verwisseld. De huid van het kind blijft warm en vochtig als de luier niet wordt verwisseld na het plassen of poepen. 

Spruw is niet gevaarlijk maar kan voor veel last zorgen bij moeder en kind. De moeder heeft pijn aan de geïnfecteerde tepel en het kind heeft pijn tijdens het drinken aan de borst. 

De symptomen van spruw bij een baby zijn:

• Witte plekjes die je niet kunt wegvegen in de mond en op de tong;
• Glanzend speeksel;
• Kwijlen;
• Heftige luieruitslag;
• Onrustig drinken;
• Niet willen drinken.

Een kind drinkt onrustig als hij de borst steeds loslaat, een klakkend geluid maakt en moet huilen. Bij de moeder kunnen witte stippen op de tepels te zien zijn. Ook kan de moeder heftige pijn ervaren tijden het voeden.

Als het kind of de moeder geen last heeft van de spruw, kan kun je wachten tot het vanzelf overgaat. Als er veel last wordt ervaren dan kun je deze maatregelen bij moeder en kind treffen:

• Was je handen voor het geven van borstvoeding;
• Maak je tepels schoon met water met azijn na de borstvoeding;
• Wissel je zoogkompressen na de voeding;
• Kook spenen en speelgoed dat in de mond van het kind komt elke dag uit;
• Was bh's en wasbare zoogkompressen op 60 graden;
• Tref maatregelen tegen luieruitslag.

Moeder en kind moeten beiden worden behandeld, omdat zij elkaar kunnen blijven besmetten. Neem contact op met een arts als het niet overgaat of als je twijfelt of het spruw is.

Eczeem

Eczeem is uitslag op de huid. Het komt vaak voor in de eerste 6 maanden. Bij kinderen jonger dan 2 jaar zit het eczeem vaak in het gezicht (behalve rond de neus en mond), op de oren, hoofd, romp, armen en benen. Bij kinderen vanaf 2 jaar zit het eczeem vooral in de huidplooien zoals de elleboogholten, knieholten, polsen en enkels.

Eczeem is niet gevaarlijk voor het kind, maar wel vervelend. Kinderen met eczeem hebben vaak minstens 1 ouder die er ook last van heeft of heeft gehad. Ze hebben vaak aanleg voor allergieën.

De symptomen van eczeem bij kinderen zijn:

• Rode huid;
• Jeukende huid;
• Droge huid;
• Huidschilfers.

Door de jeuk kan het kind gaan krabben. Hierdoor gaat de huid stuk en ontstaan er wondjes. Dat maakt het eczeem erger. Zorg er daarom voor dat de nagels van het kind kort zijn. Eczeem kan vanzelf verminderen of juist erger worden.

Je kunt zelf deze maatregelen nemen om te zorgen dat eczeem vermindert:

• Was het kind maxiaal 3 keer per week even kort;
• Was het kind met niet te warm water;
• Gebruik geen of weinig zeep en zonder parfum;
• Houd de huid van het kind vet met een neutrale crème zoals vaseline of eczeemcrème.

Neem contact op met een arts als het niet over gaat of als je het niet vertrouwt.

Middenoorontsteking

Een middenoorontsteking is een infectie van het middenoor. Dit zit achter het trommelvlies. Er komt vocht achter het trommelvlies. Dit zorgt voor druk en geeft veel pijn bij het kind. Een middenoorontsteking wordt meestal veroorzaakt door een bacterie. Het kan ook voorkomen bij een ernstige verkoudheid. Bij kleine kinderen en peuters zijn de symptomen minder duidelijk dan bij grotere kinderen.

Middenoorontsteking komt veel voor bij kinderen onder de 5 jaar. Het is niet gevaarlijk maar zorgt wel voor veel pijn bij het kind en kan er goed ziek van zijn. Complicaties kunnen wel gevaarlijk zijn.

De symptomen van middenooronsteking zijn:

• Oorpijn;
• Vocht of bloed uit het oor;
• Minder goed horen;
• Aan het oor zitten;
• Het kind wil niet op de kant van het zere oor liggen;
• Verkoudheidsklachten;
• Slecht slapen;
• Slecht drinken;
• Koorts.

De complicaties van een middenoorontsteking zijn:

• Beschadigd trommelvlies;
• Hersenvliesontsteking;
• Ontsteking van het bot achter het oor.

Door een beschadigd trommelvlies kan een kind het hele leven problemen houden met horen. Bij een ontsteking van het bot achter het oor heeft het kind pijn als het op het bot drukt. 

Middenoorontsteking gaat na een paar dagen tot een week meestal vanzelf over. Zorg dat het kind genoeg drinkt. Neem contact op met een arts als de klachten niet verbeteren binnen 3 dagen of als het kind zieker wordt en bij twijfel. 

Neem altijd contact op met een arts als het kind hoofdpijn of pijn aan zijn nek krijgt, als beide oren pijn doen of als er vocht of bloed uit het oor loopt. 

Bronchitis

Bronchitis is een ontsteking van de bronchiën. Bronchiën zijn vertakkingen van de luchtpijp naar de longen. Bij bronchitis zijn de wanden van deze vertakkingen ontstoken. De bronchiën zijn hierdoor op gezet waardoor ademen lastiger is. Bronchitis wordt veroorzaakt door verschillende bacteriën en virussen. De bronchiën maken slijm om de virussen of bacteriën uit de longen te werken. Ook hierdoor is ademen lastiger. 

Bronchitis kan acuut of chronisch zijn. Acuut betekent dat het ineens op komt zetten en ook weer over gaat. Chronisch betekent dat het langdurig aanhoudt en dat het niet zomaar over gaat. Acute bronchitis komt vooral voor bij kinderen met al een verkoudheid of griep. Het gaat over als de verkoudheid ook over is. Chronische bronchitis gaat niet over als de verkoudheid over is. 

Bronchitis is meestal niet gevaarlijk. Het komt veel voor en gaat vaak vanzelf weer over. De symptomen van bronchitis zijn:

• Hoesten;
• Bijna stikken tijdens het hoesten;
• Benauwdheid;
• Piepende ademhaling.

Je kunt zelf niet veel doen bij bronchitis. Een rokerige omgeving zorgt voor extra klachten, dus zorg dat het kind niet in rokerige ruimtes komt. Zorg ook voor een frisse slaapkamer. Geef het kind genoeg rust tijdens het eten of drinken.

Neem contact op met een arts als het niet over gaat of bij twijfel. Doe dit ook bij erge benauwdheid, hoge koorts, pijn bij het slikken of als er veel speeksel uit de mond loopt.

Een benauwd kind heeft een snelle en oppervlakkige ademhaling. Om dit te checken, kijk je naar de blote borstkas. De spieren tussen de ribben trekken dan in tijdens het ademen. Ook kijk je naar de neusvleugels. Het kind spert dan de neusvleugels wijd open tijdens het ademen. Oudere kinderen die benauwd zijn hebben moeite met het uitspreken van hele zinnen. Ze stoppen tijdens een zin om adem te halen. 

RS-virus

Het RS-virus komt veel voor en lijkt op het virus dat verkoudheid veroorzaakt. Het zorgt voor een infectie in de luchtwegen. Het komt vooral voor van september tot april. Baby's zijn er extra vatbaar voor omdat hun afweersysteem nog niet af is. Kinderen die borstvoeding krijgen zijn beter beschermd tegen infecties aan de luchtwegen, zoals het RS-virus, dan kinderen die geen borstvoeding krijgen.

Het RS-virus kan vooral gevaarlijk zijn voor kinderen onder een half jaar, kinderen met een lage weerstand of kinderen met een chronische ziekte. 

De symptomen van besmetting met het RS-virus zijn:

• Een verkoudheid zoals niezen en een verstopte neus;
• Veel hoesten;
• Piepende ademhaling;
• Benauwdheid;
• Koorts;
• Niet willen eten of drinken.

Bij kinderen met een normale weerstand gaat het RS-virus in de meeste gevallen vanzelf over. Het lijkt dan op een gewone verkoudheid. Bij kinderen onder een half jaar, kinderen met een lage weerstand of kinderen met een chronische ziekte gaat het niet vanzelf over. Zorg dat het kind voldoende drinkt en dat hij rust neemt.

Neem contact op met een arts als het niet over gaat of bij twijfel. Door benauwdheid kan een kind minder goed drinken en daardoor uitgedroogd raken. Ook wordt er door benauwdheid minder zuurstof opgenomen.

Neem direct contact op met een arts als het kind suf is, niet goed drinkt of benauwd is.

Pseudokroep

Pseudokroep is een ontsteking van de bovenste luchtwegen. Dit zijn de neus, de keel, de bijholten, het middenoor, de stembanden en de luchtpijp. Pseudokroep wordt bijna altijd veroorzaakt door een virus. Het virus zorgt ervoor dat de slijmvliezen van de stembanden en de bovenste luchtwegen ontsteken en daardoor opzwellen. Het kind krijgt hierdoor moeite met ademen, is benauwd en krijgt hoestaanvallen. Een hoestaanval gebeurt vaak 's avonds of 's nachts. 

Pseudokroep is meestal niet gevaarlijk. Het komt vooral voor bij kinderen van 6 maanden tot 5 jaar. Het komt iets vaker voor bij jongens dan bij meisjes. Een kind met pseudokroep is overdag meestal verkouden.

De symptomen van pseudokroep zijn:

• Blafhoest;
• Piepend geluid bij inademen;
• Benauwdheid;
• Hoestaanvallen.

Pseudokroep is deels psychisch. Door de benauwdheid en de hoestaanval raakt het kind in paniek en huilt het. Hierdoor wordt de aanval erger. Zorg daarom dat het kind snel rustig wordt. Dit kun je doen door het af te leiden met een boekje of ander speelgoed. Geef verder geen producten die voor slijm zorgen, zoals melk. Dit maakt het erger.

Neem contact op met een arts bij een vermoeden van pseudokroep, als een hoestaanval niet overgaat of bij twijfel.

Bloedvergiftiging

Bij een bloedvergiftiging zijn bacteriën in het bloed terecht gekomen, die zich daar snel hebben vermeerderd. Een kind kan hier plotseling erg ziek van worden. Pasgeboren en te vroeg geboren baby's lopen een verhoogd risico op een bloedvergiftiging. Dit kan gebeuren doordat een infectie niet goed of niet op tijd bestreden wordt of omdat het afweersysteem van baby's nog onvoldoende beschermd. Oudere kinderen en volwassenen kunnen ook een bloedvergiftiging krijgen. De medische term voor bloedvergiftiging is sepsis.

Een bloedvergiftiging is gevaarlijk. Het kan plotseling voor ernstige klachten zorgen. De gezondheid van het kind gaat dan snel achteruit. Een kind kan dan zelfs overlijden. Handel daarom snel bij het vermoeden van een bloedvergiftiging.

De symptomen van bloedvergiftiging zijn:

• Suf;
• Snelle hartslag;
• Koude rillingen;
• Koorts of juist een te lage temperatuur;
• Koude ledematen;
• Snelle en oppervlakkige ademhaling;
• Stokkende ademhaling.

Bij een bloedvergiftiging is het kind ineens ernstig ziek en het gaat niet vanzelf over. Je kunt zelf ook niets doen om een bloedvergiftiging tegen te gaan. Neem daarom altijd direct contact op met een arts bij een vermoeden of bij twijfel.

Blaasontsteking

Een blaasontsteking is een infectie van de urinewegen. Dit zijn onder andere de urineleiders, blaas en urinebuis. De infectie wordt meestal veroorzaakt door een bacterie uit de darmen. Deze komt vanuit de anus bij de urinebuis en komt uit bij de blaas waar het voor een ontsteking zorgt. 

Bij meisjes zitten de anus en de urinebuis dichter bij elkaar dan bij jongens. Ook is de urinebuis van een meisje korter, waardoor de bacterie makkelijker bij de blaas komt dan bij jongens. Meisjes hebben daarom sneller last van een blaasontsteking.

Een blaasontsteking is meestal niet gevaarlijk. Het kan wel gevaarlijk worden als het niet over gaat. De infectie kan dan verder het lichaam in gaan en voor bijvoorbeeld een nierbekkenontsteking of een bloedvergiftiging zorgen.

De symptomen van een blaasontsteking zijn:

• Vaak kleine beetjes plassen;
• Pijn bij plassen;
• Moeite met goed uitplassen;
• Urineverlies bij zindelijke kinderen;
• Bloed in de urine;
• Troebele urine;
• Braken;
• Koorts;
• Buikpijn;
• Een grieperig gevoel.

De complicaties van een blaasontsteking zijn:

• Infectie zoals nierbekkenontsteking of een bloedvergiftiging.

Bij kleine kinderen is het soms moeilijk om de symptomen te zien. Baby's hebben bij blaasontsteking soms koorts zonder dat er iets anders aan de hand is. Leg een ouder kind uit dat het naar de wc gaat als het drang voelt om te plassen en dat het goed uit moet plassen. Zorg dat het kind genoeg drinkt.

Blaasontsteking gaat meestal niet vanzelf over. Neem bij een vermoeden of bij twijfel contact op met een arts.

Hersenvliesontsteking

Hersenvliesontsteking is een ontsteking aan het hersenvlies. Dit is een vlies om de hersenen en het ruggenmerg heen. Het beschermt onder andere de hersenen. Een virus of bacterie veroorzaakt deze ontsteking. Als het is veroorzaakt door een virus, dan verloopt het meestal minder ernstig dan hersenvliesontsteking, veroorzaakt door een bacterie. Dit verloopt vaak sneller en kan ook dodelijk zijn. De medische term voor hersenvliesontsteking is meningitis. 

Een kind met hersenvliesontsteking heeft last van nekstijfheid en kan de kin niet op de borst leggen. Het heeft ook veel pijn als je tijdens het verschonen de beentjes omhoog tilt. Er komt dan meer druk op het hersenvlies en dit doet pijn.

Hersenvliesontsteking is erg gevaarlijk. Als het door een virus is veroorzaakt, dan gaat het meestal vanzelf over. De symptomen veroorzaakt door een virus zijn:

• Hoofdpijn;
• Nekstijfheid;
• Koorts;
• Braken.

Hersenvliesontsteking veroorzaakt door een bacterie gaat niet vanzelf over. Het kind wordt snel erg ziek en kan eraan overlijden.

De symptomen van hersenvliesontsteking door een bacterie zijn:

• Ernstige hoofdpijn;
• Ernstige nekstijfheid;
• Koorts;
• Braken;
• Een veranderd bewustzijn, bijvoorbeeld slaperig, suf of bewusteloos;
• Huidbloedinkjes.

Complicaties bij hersenvliesontsteking door een bacterie:

• Blijvende hersenbeschadiging;
• Epilepsie.

Bij baby's zie je meestal weinig symptomen. Je ziet de huidbloedinkjes wel en je merkt de nekstijfheid als je de luier verschoont. Een baby met hersenvliesontsteking is vaak huilerig en ontroostbaar. Je kunt zelf niets doen bij hersenvliesontsteking.

Neem altijd direct contact op met een arts bij het vermoeden van hersenvliesontsteking of bij twijfel. Vooral bij hersenvliesontsteking handel je direct, omdat dit snel ernstig wordt.

Hand-, voet- en mondziekte

Hand-, voet- en mondziekte is een erg besmettelijke kinderziekte. Het wordt veroorzaakt door een virus. Het komt vooral voor bij kinderen tot 10 jaar. Het virus is vooral aanwezig in de zomer en de herfst. Veel mensen komen in aanraking met het virus, maar niet veel mensen worden er ziek van. Als je ooit hand-, voet- en mondziekte hebt gehad, kun je het de rest van je leven niet meer krijgen.

Hand-, voet- en mondziekte is meestal niet gevaarlijk. Het is wel gevaarlijk voor zwangere vrouwen die het zelf nooit hebben gehad. Zij hebben geen antistoffen voor hun baby, waardoor het erg ziek kan worden. Ook voor pasgeboren baby's is het gevaarlijk. Houd daarom een kind met hand-, voet- en mondziekte uit de buurt van zwangeren en baby's tot 10 dagen oud.

De symptomen van hand-, voet- en mondziekte zijn:

• Pijnlijke kleine blaasjes in de mond, op de handpalmen en voetzolen;
• Keelpijn;
• Lichte koorts;
• Misselijkheid;
• Buikpijn;
• Braken.

De pijnlijke blaasjes ontstaan eerst in en rond de mond. Geef het kind dus geen zure dranken zoals vruchtensap of frisdrank. Dit kan pijn doen. Daarna komen er rode plekjes op de handpalmen en voetzolen, die vervolgens blaasjes worden.

Hand-, voet- en mondziekte gaat meestal vanzelf over. Neem contact op met een arts als het niet over gaat of bij twijfel. Neem ook contact op als de blaasjes veel pijn doen. Meestal gaan de blaasjes binnen 1 week uit zichzelf weg en soms laten ze littekentjes achter.

Krentenbaard

Krentenbaard is een besmettelijke infectie van de huid. Deze infectie wordt veroorzaakt door een bacterie. Het zorgt voor gele korstjes op de huid die meestal in het gezicht zitten. De bacterie maakt vooral kans als er een wondje is. De medische term is impetigo.

Krentenbaard is niet gevaarlijk. Het komt vooral voor bij kinderen tot 10 jaar. De symptomen zijn:

• Blaasjes gevuld met vocht;
• Gelige korsten.

Een kind met krentenbaard is meestal niet ziek. De blaasjes en korsten zitten vooral rondom de neus en de mond. Dit kan jeuk veroorzaken. Zorg dat het kind niet krabt aan de plekjes, want juist daardoor kan het zich uitbreiden en het kan leiden tot littekens. Houd de nagels van het kind kort en doe 's nachts handschoentjes aan, zodat ze niet krabben tijdens het slapen.

Een goede hygiëne zorgt ervoor dat het kind zichzelf of anderen niet blijft besmetten. Houd daarom de handen van het kind schoon en was het beddengoed en speelgoed vaker dan normaal.

Krentenbaard gaat in principe vanzelf over. Neem contact op met een arts als het niet over gaat, als het zich uitbreidt of als je het niet vertrouwt. De arts kan middelen voorschrijven, zodat krentenbaard sneller verdwijnt.